- triginta
- trīginta (freq. writtenXXX.), num. adj. indecl. [triakonta], thirty:
minae,
Plaut. Curc. 2, 3, 65:Romulus cum septem et triginta regnavisset annos,
Cic. Rep. 2, 10, 18; Liv. 1, 21, 6:triginta magnos orbīs explebit,
Verg. A. 1, 269: conjectus in carcerem triginta jussu tyrannorum, of the thirty tyrants (in Athens), Cic. Tusc. 1, 40, 96; cf. id. Leg. 1, 15, 42; id. Rep. 3, 32, 44; 1, 28, 44 Mos. N. cr.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.